Ο Ιωάννης Καποδίστριας και το έργο του
Ο Καποδίστριας έφτασε στο Ναύπλιο, το 1827, για να κυβερνήσει μια χώρα εντελώς εξαθλιωμένη. Για να διευκολύνει το έργο του, συγκέντρωσε στο πρόσωπό του όλες τις εξουσίες, αναβάλλοντας τη σύγκληση της Δ’ Εθνοσυνέλευσης, που έγινε στο Άργος το 1829. Έκοψε νομίσματα (φοίνικας) και ίδρυσε Εθνική Τράπεζα αλλά και Γεωργική Σχολή στην Τίρυνθα. Βοήθησε την παραγωγή μεταξιού, φρόντισε για την ανάπτυξη του εμπορίου και της ναυτιλίας και οργάνωσε τακτικό στρατό.
Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τη βασική εκπαίδευση των Ελλήνων, με την ίδρυση αλληλοδιδακτικών σχολείων, ελληνικού Γυμνασίου και Κεντρικού Σχολείου στην Αίγινα. Διεκδίκησε περισσότερα εδάφη για το ελληνικό κράτος και πρότεινε να είναι εντελώς ανεξάρτητο κράτος και με δικό του ηγεμόνα. Μετά τη νίκη των Ελλήνων στην τελευταία μάχη που δόθηκε στην Πέτρα της Βοιωτίας, το 1829, η Στερεά Ελλάδα παραδόθηκε στους Έλληνες.
Ωστόσο, τα συγκρουόμενα τοπικά συμφέροντα οδήγησαν στη δολοφονία του Καποδίστρια στο Ναύπλιο, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831.
Άκουσε την περίληψη:
Το τέλος της Επανάστασης και η ελληνική ανεξαρτησία
Μετά την παράδοση της Ακρόπολης στους Τούρκους αλλά και τις ήττες στην Ηλεία, τη Μεσσηνία και την Τριπολιτσά, η κατάσταση για τους Έλληνες ήταν πολύ άσχημη. Όμως μετά τη ναυμαχία του Ναβαρίνου (Οκτώβριος 1827), ο Αγώνας αναζωπυρώθηκε και σημειώθηκαν νίκες σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Εξαιτίας αυτού αλλά και χάρη στις προσπάθειες του Καποδίστρια, τα σύνορα του ελληνικού κράτους διευρύνθηκαν.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία προχώρησε σε διαπραγματεύσεις μετά την ήττα της στον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828-1829 και η Αγγλία με τη Γαλλία πρό-τειναν την ανεξαρτησία της Ελλάδας, προσπαθώντας να περιορίσουν την επιρροή της Ρωσίας στους Έλληνες. Τον Φεβρουάριο του 1830 υπογράφτηκε από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία το πρωτόκολλο του Λονδίνου. Σύμφωνα με αυτό, η Ελλάδα κέρδισε την πολιτική της ανεξαρτησία με τα σύνορά της στη γραμμή Αχελώου-Σπερχειού ποταμού. Το 1832 τα σύνορα διευρύνθηκαν στη γραμμή Αμβρακικού κόλπου-Παγασητικού κόλπου.