Πειράματα – Θερμότητα

12/04/2023

Τα πειράματα

Κατασκευή ενός θερμομέτρου

Διαφορά θερμότητας - θερμοκρασίας

Έρευνες δείχνουν ότι οι μαθητές δεν διαφοροποιούν τη θερμότητα από τη θερμοκρασία και είτε θεωρούν τις δυο έννοιες συνώνυμες είτε θεωρούν ότι η μια είναι μέτρο της άλλης π.χ. «η θερμοκρασία μετράει τη θερμότητα». Ένα πείραμα για να αλλάξουν οι μαθητές την άποψή τους είναι να τους δείξουμε ότι, ενώ δίνεται θερμότητα π.χ. σε ένα υγρό, η θερμοκρασία του υγρού παραμένει σταθερή.

Τι χρειάζεσαι

Ένα μικρό ηλεκτρικό μάτι. ένα μπρίκι, ένα θερμόμετρο (με ενδείξεις και πάνω από 100 C).

Βάλε νερό στο μπρίκι και τοποθέτησέ το πάνω στο μάτι. Στερέωσε το θερμόμετρο ώστε να μην ακουμπάει στον πάτο. Άνοιξε το διακόπτη από το ηλεκτρικό μάτι. Παρακολούθησε τις ενδείξεις του θερμόμετρου. Μπορείς να προβλέψεις τι θα συμβαίνει στις ενδείξεις του θερμομέτρου όσο θερμαίνουμε το νερό;

Το θερμόμετρο φτάνει κάποια στιγμή σε μια ένδειξη γύρω στο 100 βαθμούς C και σταματά, παρόλο που το ηλεκτρικό μάτι δίνει συνέχεια θερμότητα στο νερό.

Θερμότητα και θερμοκρασία δεν είναι ίο ίδιο, ούτε το ένα είναι μέτρο του άλλου, αφού, ενώ δίνεται θερμότητα, δε μεταβάλλεται η θερμοκρασία.
Παρατήρηση: θα μπορούσε να γίνει σαν πείραμα επίδειξης, όπου θα ήταν καλό να χρησιμοποιήσετε ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο, για να βλέπετε τις ενδείξεις.

Βράσε νερό σε χάρτινο δοχείο

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα κομμάτι χαρτόνι
  2. Συρραπτικό μηχάνημα
  3. Νερό
  4. Κερί

   Τσάκισε το χαρτόνι γύρω γύρω και στερέωσε το με το συρραπτικό. Φτιάχνεις έτσι μια χάρτινη λεκανίτσα.

   Βάλε στο χάρτινο δοχείο νερό.

   Άναψε το κερί και φέρε στη φλόγα του το δοχείο με το νερό.

  Το νερό σε λίγο θ’ αρχίσει να βράζει, ενώ το χάρτινο δοχείο δε θα πάθει τίποτα.

   Όταν η θερμοκρασία φτάνει στους 100 °C, το νερό αρχίζει να βράζει. Απ’ τη στιγμή που αρχίζει να βράζει και μέχρι να τελειώσει όλο το νερό στο δοχείο η θερμοκρασία του νερού και του δοχείου είναι συνεχώς 100 °C (όλη η θερμότητα που προσφέρει το κερί καταναλώνεται για τη μετατροπή του νερού από υγρό σε αέριο και δεν καταναλώνεται για την άνοδο της θερμοκρασίας του δοχείου με το νερό). Έτσι, το δοχείο δεν παθαίνει τίποτα, αφού στους 100°C το χαρτί δεν καίγεται.

Ο ανεμιστήρας κρυώνει το δωμάτιο;

Τι χρειάζεσαι
  1. Έναν ανεμιστήρα
  2. Ένα θερμόμετρο

   Σ’ ένα δωμάτιο με κλειστά παράθυρα βάλε τον ανεμιστήρα απέναντι σου, χωρίς να λειτουργεί, και το θερμόμετρο ανάμεσά σας.
   Σημείωσε την ένδειξη του θερμομέτρου.
   Θέσε τώρα τον ανεμιστήρα σε λειτουργία.

   Εσύ αισθάνεσαι δροσερά. Η ένδειξη του θερμομέτρου όμως δεν αλλάζει. Η θερμοκρασία του δωματίου δεν επηρεάζεται απ’ τη λειτουργία του ανεμιστήρα.

   Ο ανεμιστήρας δεν ψύχει τον αέρα. Δεν μπορεί λοιπόν να προκαλέσει αλλαγή στη θερμοκρασία ενός κλειστού χώρου. Αισθάνεσαι όμως δροσερά, γιατί επιταχύνει την εξάτμιση του ιδρώτα απ’ το σώμα σου και απομακρύνει τους θερμούς υδρατμούς από κοντά σου.

Η κουβέρτα μας ζεσταίνει ή τη ζεσταίνουμε;

Τι χρειάζεσαι
  1. Μια κουβέρτα
  2. Ένα θερμόμετρο

    Σημείωσε τη θερμοκρασία που δείχνει το θερμόμετρο. Θα είναι βέβαια η θερμοκρασία του δωματίου.

   Τύλιξε το θερμόμετρο με την κουβέρτα και άφησέ το μισή ώρα.

   Στην αρχή, όταν βάζεις το θερμόμετρο μέσα στην κουβέρτα η θερμοκρασία δεν αλλάζει καθόλου.

   Μετά όταν τυλιχτείς με την κουβέρτα και περιμένεις, παρατηρείς ότι η θερμοκρασία του ανεβαίνει. Αν περιμένεις αρκετή ώρα, θα φτάσει μέχρι τη θερμοκρασία του σώματός σου και μετά θα μείνει σταθερή.

   Η κουβέρτα βέβαια δεν παράγει θερμότητα (εκτός αν είναι ηλεκτρική). Το θερμόμετρο λοιπόν που έβαλες μέσα της δε δείχνει καμία αλλαγή θερμοκρασίας.

Όταν τυλίγεσαι εσύ με την κουβέρτα, αυτή «φυλακίζει» τη θερμότητα που εκπέμπει το σώμα σου. Αυτός είναι ο ρόλος των σκεπασμάτων που χρησιμοποιούμε: είναι φτιαγμένα από κακούς αγωγούς της θερμότητας (θερμομονωτικά υλικά) και περιορίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο την απώλεια θερμότητας απ’ το σώμα μας, κρατώντας μας ζεστούς (αφού πρώτα ζεσταθούν από εμάς…).

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου

Τι χρειάζεσαι
  1. Δυο θερμόμετρα
  2. Δυο κομμάτια χαρτόνι
  3. Δυο λαστιχάκια
  4. Ένα γυάλινο βάζο με καπάκι, που να χωράει μέσα το θερμόμετρο

     Στήριξε με τα λαστιχάκια τα θερμόμετρα στα χαρτόνια, όπως βλέπεις στην εικόνα, ώστε να στέκονται όρθια.

   Βάλε το ένα θερμόμετρο στο βάζο.

   Βάλε το βάζο στον ήλιο και δίπλα του το άλλο θερμόμετρο. Φρόντισε ο ήλιος να μην πέφτει κατευθείαν πάνω στα θερμόμετρα, αλλά αυτά να βρίσκονται στη σκιά των χαρτονιών.

   Η θερμοκρασία στο θερμόμετρο που βρίσκεται στο βάζο ανεβαίνει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στο άλλο θερμόμετρο.

   Οι υπέρυθρες ακτίνες του ήλιου περνάνε το γυαλί και θερμαίνουν τα αντικείμενα που βρίσκονται μέσα στο βάζο. Τα αντικείμενα που θερμαίνονται εκπέμπουν με τη σειρά τους υπέρυθρη ακτινοβολία, αλλά αυτή είναι «ασθενέστερη» απ’ την ακτινοβολία του ήλιου (με πιο μεγάλο «μήκος κύματος») και δεν μπορεί να περάσει το γυαλί. Έτσι, η ακτινοβολία εγκλωβίζεται στο βάζο και η θερμοκρασία μέσα του ανεβαίνει πολύ.

   Για τον ίδιο λόγο μέσα στα θερμοκήπια υπάρχει πολύ πιο υψηλή θερμοκρασία απ’ όση στον εξωτερικό χώρο.

Ποιο απορροφά περισσότερη ακτινοβολία

Τι χρειάζεσαι
  1. Δυο θερμόμετρα δωματίου
  2. Δυο ίδια κομμάτια χαρτονιού, ένα άσπρο κι ένα μαύρο, διαστάσεων περίπου 8 cm x 8 cm
  3. Σελοτέιπ
  4. Μια λάμπα γραφείου (πυρακτώσεως)

   Βάλε τα δυο θερμόμετρα στο τραπέζι, το ένα δίπλα στο άλλο.

   Σκέπασε με τα χαρτόνια τις άκρες με τα δοχεία του υδραργύρου ή του οινοπνεύματος, του ενός θερμομέτρου με το άσπρο χαρτόνι και του άλλου με το μαύρο. Στερέωσε τα χαρτόνια με λίγο σελοτέιπ.

   Άναψε τη λάμπα και στρέψε το φως της στα δυο χαρτόνια.

  

Στο θερμόμετρο που είναι σκεπασμένο με το μαύρο χαρτόνι η θερμοκρασία ανεβαίνει πολύ γρηγορότερα απ’ ό,τι στο άλλο.

  Η μαύρη επιφάνεια απορροφά πολύ περισσότερη θερμότητα απ’ την άσπρη. Έτσι, η θερμοκρασία αυτού του θερμομέτρου ανεβαίνει πιο γρήγορα.

Δοχείο μεταβλητής θερμοκρασίας

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα στρογγυλό μεταλλικό δοχείο
  2. Ένα θερμόμετρο
  3. Πλαστελίνη
  4. Μαύρη μπογιά και άσπρη μπογιά

  Βάψε το μισό δοχείο άσπρο και το άλλο μισό μαύρο (θαμπό). Βάλε το θερμόμετρο στο δοχείο, έτσι που το σφαιρίδιο με τον υδράργυρο (ή το οινόπνευμα) να στέκεται περίπου στο μέσο του δοχείου και στερέωσέ το με την πλαστελίνη.

   Βάλε το δοχείο στον ήλιο. Έκθεσε πρώτα στον ήλιο τη λευκή πλευρά του. Κατόπιν στρέψ’ το ώστε να εκτίθεται στον ήλιο και λίγη απ’ τη μαύρη του επιφάνεια. Κατόπιν γύρνα προς τον ήλιο μόνο τη μαύρη του πλευρά. Σε κάθε περίπτωση, αφού το αφήσεις λίγα λεπτά, παρατήρησε την ένδειξη του θερμομέτρου.

   Υπάρχει σημαντική διαφορά θερμοκρασίας στο εσωτερικό του δοχείου, όταν εκτίθεται στον ήλιο η λευκή ή η μαύρη πλευρά του.

   Οι λευκές και γυαλιστερές επιφάνειες απορροφούν πολύ λιγότερη θερμότητα απ’ τις μαύρες και τραχιές.

   Εφαρμογή: Τα γυαλιστερά τοιχώματα των διαστημόπλοιων ανακλούν έντονα την ηλιακή ακτινοβολία. Για να διατηρείται στο εσωτερικό τους μια κατάλληλη θερμοκρασία, έχουν στα πλευρά τους τμήματα μαύρου χρώματος, τα οποία ρυθμίζουν -ανάλογα με το πόσο στρέφονται προς τον ήλιο- το πόση ακτινοβολία θα απορροφηθεί.

Χρωματιστό ηφαίστειο στο νερό

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα γυάλινο βάζο αρκετά μεγάλο
  2. Ένα μικρό γυάλινο βαζάκι, π.χ. από αλατιέρα
  3. Κρύο νερό
  4. Πολύ ζεστό νερό
  5. Κόκκινο ή μπλε μελάνι

   Βάλε στο μεγάλο βάζο κρύο νερό, σχεδόν μέχρι επάνω.

   Χρωμάτισε με το μελάνι το ζεστό νερό και γέμισε μ’ αυτό το μικρό βαζάκι.

   Βύθισε το μικρό βαζάκι μέσα στο μεγάλο.

   Το χρωματιστό νερό φεύγει προς τα πάνω μέσα στο κρύο νερό του μεγάλου βάζου.

   Το ζεστό νερό είναι αραιότερο απ’ το κρύο. Δημιουργούνται λοιπόν μέσα στο βάζο ρεύματα, το ζεστό χρωματιστό προς τα πάνω και το κρύο (άχρωμο) προς τα κάτω.

Καλοί και κακοί αγωγοί της Θερμότητας

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα κομμάτι μάλλινο ύφασμα (π.χ. ένα κασκόλ)
  2. Ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο 30 cm x 30 cm

  Στρώσε το ύφασμα και το αλουμινόχαρτο δίπλα δίπλα στο πάτωμα της κουζίνας, που είναι μαρμάρινο ή με πλακάκια.

   Άφησε τα λίγα λεπτά.

   Πάτησε με το ένα πόδι σου (γυμνό) στο ύφασμα και με το άλλο στο αλουμινόχαρτο.

   Το αλουμινόχαρτο φαίνεται πολύ πιο κρύο απ’ το ύφασμα.

   Τόσο το αλουμινόχαρτο όσο και το ύφασμα έχουν την ίδια θερμοκρασία, αφού είναι στο πάτωμα της κουζίνας. Έχουν τη θερμοκρασία του χώρου.

   Τα πόδια σου είναι πιο ζεστά και απ’ τα δύο, αφού η θερμοκρασία των ποδιών σου είναι περίπου 36,5 °C.

   Όταν ακουμπάς τα πόδια σου επάνω τους, μεταφέρεται αμέσως θερμότητα απ’ το ζεστό, το πόδι, στο κρύο, το ύφασμα ή το αλουμινόχαρτο.

   Το αλουμινόχαρτο όμως -όπως όλα τα μέταλλα- είναι καλός αγωγός της θερμότητας και απορροφά θερμότητα απ’ το πόδι σου πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να σου «παγώνει» το πόδι. Αντιθέτως, το ύφασμα είναι κακός αγωγός της θερμότητας και η μεταφορά της θερμότητας απ’ το πόδι σου σ’ αυτό γίνεται πολύ αργά. Έτσι, δεν αισθάνεσαι να κρυώνει το πόδι σου.

Μεταφορά θερμότητας στα υγρά (1)

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα πυρίμαχο δοχείο
  2. Ένα γκαζάκι 

Γέμισε ένα δοχείο με κρύο νερό και μετά ρίξε στον πάτο 1 -2 χρωματιστούς κρυστάλλους υπερμαγγανικού καλίου, έτσι ώστε αυτοί αυτοί να πέσουν κοντά στο πλευρικό τοίχωμα του δοχείου.

Θέρμανε τη βάση του δοχείου στο σημείο όπου έχουν πέσει οι χρωματσοί κρύσταλλοι.

Το νερό στο σημείο όπου έπεσαν οι κρύσταλλοι χρωματίζεται. Το χρωματισμένο νερό ανεβαίνει στη μία πλευρά, ανεβαίνει στην επιφάνεια του νερού και κατόπιν επιστρέφει στον πάτο από την άλλη μεριά του δοχείου.

Η μεταφορά συμβαίνει επειδή το νερό θερμαίνεται,  διαστέλλεται, γίνεται λιγότερο πυκνό, δηλαδή πιο ελαφρύ. Έτσι ανεβαίνει στην επιφάνεια. Το νερό που υπήρχε εκεί, είναι κρύο και με μεγαλύτερη πυκνότητα, επομένως και πιο βαρύ. Γι’ αυτό κατευθύνεται προς τον πάτου του δοχείου.

Μεταφορά θερμότητας στα υγρά (2)

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα γυάλινο σωλήνα μεταφοράς ρευμάτων
  2. Ένα λύχνο Bunsen
  3. Χρωματιστό μελάνι

Γέμισε το γυάλινο σωλήνα με κρύο νερό και μετά ρίξε από το στόμιο στην κορυφή  λίγες σταγόνες από μελάνι. προσέχοντας αυτές να μείνουν στο πάνω (οριζόντιο) μέρος του τετράγωνου σωλήνα.

Θέρμανε μία από τις κάτω γωνίες του σωλήνα.

Το νερό στο σημείο όπου έπεσε το μελάνι χρωματίζεται. Το χρωματισμένο νερό κατεβαίνει από την πλευρά του σωλήνα που δεν θερμαίνεται. Κατόπιν περνά από το σημείο που θερμαίνουμε το σωλήνα και ανεβαίνει προς την επάνω πλευρά του σωλήνα. 

Η μεταφορά συμβαίνει επειδή το νερό που χρωματίσαμε στην κορυφή του σωλήνα είναι κρύο, ενώ το νερό που βρίσκεται στο σημείο όπου καίει η φλόγα θερμαίνεται.

Αυτό το θερμό νερό,  διαστέλλεται, γίνεται λιγότερο πυκνό, άρα πιο ελαφρύ. Έτσι ανεβαίνει στην επιφάνεια. Το νερό που υπήρχε εκεί, είναι κρύο και με μεγαλύτερη πυκνότητα, επομένως και πιο βαρύ. Γι’ αυτό κατευθύνεται προς τον πάτο του δοχείου. Μόλις όμως περάσει από το σημείο που θερμαίνεται, θερμαίνεται κι αυτό και ανεβαίνει πάλι προς τα πάνω. Με τον τρόπο αυτό η θερμότητα μεταφέρεται σε όλη τη μάζα του νερού.

Μεταφορά θερμότητας στα αέρια

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα κερί
  2. Ένα κουτί με τη μία πλευρά του να είναι από τζάμι.
  3. Δύο κυλίνδρους (μεταλλικούς ή χάρτινους)
  4. Μία «έλικα» (φτερωτή) από αλουμίνιο.
  5. Ένα άλλο απλό κερί ή μία κλωστή.
  1. Στην αρχή κράτησε το χέρι σου σε ασφαλή απόσταση πάνω από το κερί.
  2. Χρησιμοποίησε την συσκευή που φαίνεται στην εικόνα. Οι κύλινδροι παίζουν το ρόλο της καμινάδας. Άναψε το κερί και μετά κράτα πάνω από το στόμιο της  «καμινάδας» που βρίσκεται πάνω από το κερί τη φτερωτή από αλουμίνιο.
  3. Στο στόμιο της δεύτερης καμινάδας πλησίασε ένα αναμμένο κερί ή κράτα μία λεπτή κλωστή.
  1. Το χέρι σου, αν και δεν ακουμπά τη φλόγα, ζεσταίνεται.
  2. Η φτερωτή περιστρέφεται.
  3. Ο καπνός από το κερί (ή η κλωστή) κατεβαίνει από το στόμιο της δεύτερης καμινάδας προς τα κάτω και ανεβαίνει από την πρώτη καμινάδα, η οποία θερμαίνεται από το κερί.
  1. Το χέρι σου ζεστάθηκε γιατί η θερμότητα από το κερί μεταφέρθηκε με ρεύματα αέρα προς το χέρι σου.
  2. Η φτερωτή αρχίζει να περιστρέφεται επειδή ο αέρας πάνω από κερί ζεσταίνεται, με αποτέλεσμα να γίνει ελαφρύτερος και να ανεβαίνει προς τα επάνω. Έτσι δημιουργείται  ένα ρεύμα θερμού αέρα που αναγκάζει τη φτερωτή να κινείται.
  3. Καθώς ο θερμός αέρας βγαίνει από το στόμιο της πρώτης καμινάδας, από τη δεύτερη καμινάδα μπαίνει ο κρύος αέρας που είναι  πυκνότερος, άρα βαρύτερος.

Η εξάτμιση δημιουργεί ψύχος

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα θερμόμετρο δωματίου
  2. Βαμβάκι
  3. Οινόπνευμα

   Βάλε το θερμόμετρο πάνω στο τραπέζι και σημείωσε τη θερμοκρασία που δείχνει.
   Βρέξε καλά το βαμβάκι με οινόπνευμα και τύλιξε μ’ αυτό το σφαιρικό άκρο του θερμομέτρου όπου βρίσκεται ο υδράργυρος η το οινόπνευμα που περιέχει. Μπορείς να φυσάς ελαφρά το βαμβάκι, για να επιταχύνεις την εξάτμιση του οινοπνεύματος.

Η θερμοκρασία του θερμομέτρου κατεβαίνει.

   Το οινόπνευμα εξατμίζεται. Τα μόριά του περνάνε στην αέρια κατάσταση. Για να γίνει όμως αυτό, απορροφούν ενέργεια. Την ενέργεια αυτή (θερμότητα) την παίρνουν απ’ το περιβάλλον, γι’ αυτό η εξάτμιση δημιουργεί ψύχος.

Γιατί «κολλάνε» τα παγάκια στο χέρι μας;

Τι χρειάζεσαι
  1. Μια παγοθήκη που μόλις έβγαλες απ’ το ψυγείο

Πιάσε τη θήκη ή ένα παγάκι.

Αισθάνεσαι τα δάχτυλά σου να «κολλάνε» πάνω στη θήκη ή στο παγάκι.

   Η παγοθήκη ή το παγάκι έχουν θερμοκρασία αρκετά χαμηλότερη απ’ το σημείο τήξεως του πάγου. Εκεί που ακουμπάει το δάχτυλό σου λιώνει ένα λεπτό στρώμα πάγου, παίρνοντας θερμότητα απ’ το δάχτυλο. Καθώς όμως πέφτει η θερμοκρασία του δάχτυλου, το νερό ξαναπήζει, εγκλωβίζοντας και την επιδερμίδα σου στον πάγο που δημιουργείται. Έτσι, αισθάνεσαι το δάχτυλό σου να «κολλάει».

Πώς ενώνονται δυο παγάκια

Τι χρειάζεσαι
  1. Δυο παγάκια

   Τοποθέτησε το ένα παγάκι δίπλα στο άλλο.
   Πιάσ’ τα με τα δάχτυλά σου και πίεσέ τα δυνατά μεταξύ τους για λίγη ώρα.

Τα παγάκια κολλήσανε μεταξύ τους.

   Η αύξηση της πίεσης κατεβάζει το σημείο τήξεως του πάγου κι ένα μέρος του πάγου στην περιοχή που το ένα παγάκι ακουμπάει το άλλο λιώνει. Τότε όμως η πίεση ελαττώνεται και το νερό ξαναπήζει. Αλλά, όταν ξαναπήζει, δεν έχουμε πια δυο χωριστά παγάκια…

Πώς θα κρεμάσεις ένα παγάκι από μια κλωστή

Τι χρειάζεσαι
  1. Ένα παγάκι
  2. Μια κλωστή
  3. Αλάτι
  4. Νερό

   Βρέξε καλά την κλωστή με νερό.

   Άπλωσέ την πάνω στο παγάκι.

   Ρίξε αλάτι στο παγάκι κατά μήκος της κλωστής..

   Μετά από λίγα λεπτά μπορείς να σηκώσεις το παγάκι κρατώντας το απ’ την κλωστή.

   Όπου πέφτει το αλάτι ο πάγος λιώνει προσωρινά, γιατί το νερό με το αλάτι είναι ένα μείγμα με σημείο πήξεως χαμηλότερο από 0°C, καθώς όμως το νερό ξαναπήζει, εγκλωβίζει την κλωστή.

Το αβγό που μπαίνει μέσα στο μπουκάλι

Τι χρειάζεσαι

1. Ένα γυάλινο μπουκάλι με κάπως φαρδύ στόμιο
2. Ένα ξεφλουδισμένο, καλά βρασμένο αυγό, που να μη χωράει να περάσει χωρίς πίεση απ’ το στόμιο του μπουκαλιού
3. Γκαζάκι
4. Μπρίκι
5. Νερό

Βάλε το αυγό στο στόμιο του μπουκαλιού και πες σε κάποιον να το πιέσει ώστε να μπει μέσα. Δε θα τα καταφέρει, αφού ο αέρας που περιέχεται στο μπουκάλι πιάνει χώρο και δεν επιτρέπει την είσοδο του αυγού.

Πάρε το αυγό απ’ το στόμιο.

Βάλε νερό στο μπρίκι (μέχρι τη μέση) και ζέστανέ το στο γκαζάκι μέχρι να βράσει. Χύσε το νερό αυτό μέσα στο μπουκάλι και, αφού περιμένεις να φύγουν λίγοι ατμοί, τοποθέτησε το αυγό πάνω στο στόμιο του μπουκαλιού.

Το αυγό «ρουφιέται» σιγά σιγά μέσα στο μπουκάλι (θα πρέπει να περιμένεις αρκετά λεπτά).

Όταν μπαίνει στο μπουκάλι το βραστό νερό, οι ατμοί του διώχνουν τον περισσότερο αέρα και το μπουκάλι γεμίζει με υδρατμούς. Όταν αυτοί σιγά σιγά ψύχονται, υγροποιούνται και η πίεση μέσα στο μπουκάλι μικραίνει, καθώς το στόμιο έχει κλείσει με το αυγό και δεν μπορεί να μπει κι άλλος αέρας μέσα. Ο εξωτερικός αέρας έχει μεγαλύτερη πίεση απ’ τον εσωτερικό, σπρώχνει το αυγό και το αναγκάζει να μπει στο μπουκάλι.