Τα παιδιά πρέπει να γράψουν ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ του σύγχρονου Αη Βασίλη και του παραδοσιακού, σύμφωνα με τα κείμενα που διαβάσαμε στο Σχολείο.
Παρακάτω βλέπετε τα δύο κείμενα που διαβάσαμε στο Σχολείο: Αφορούν τον παραδοσιακό Αη Βασίλη. Για τον Αη Βασίλη των Βόρειων λαών το κείμενο δόθηκε στα παιδιά.
Κείμενο 1: «Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία…»
ήταν δάσκαλος ρητορικής, ενώ η μητέρα του Εμμέλεια ήταν γνωστή για τη μόρφωση, τη καλοσύνη και τη βαθιά πίστη της. Έτσι ο Βασίλειος και τα οχτώ αδέλφια του ανατράφηκαν με οδηγό την αγάπη και την αλληλεγγύη για τον άνθρωπο.
Μαθαίνει τα πρώτα του γράμματα κοντά στους γονείς και στη γιαγιά του Μακρίνα και συνεχίζει τις σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη. Από κει έρχεται στην Αθήνα για να φοιτήσει στη φημισμένη Φιλοσοφική σχολή. Γρήγορα ο Βασίλειος ξεχωρίζει, όχι μόνο για τις ικανότητάς του στις σπουδές, αλλά κυρίως για πράο, γαλήνιο και σοφό χαρακτήρα του. Σπουδάζει Γεωμετρία, Ιατρική, Ρητορική… μα τον συναρπάζει η Φιλοσοφία. Μελετά τους αρχαίους έλληνες συγγραφείς, τους οποίους θαυμάζει αλλά και κρίνει.
Έπειτα από δέκα χρόνια, γυρίζει για λίγο καιρό στην πατρίδα του και μετά ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι. Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτο… Εκείνη την εποχή, η χριστιανική εκκλησία κλυδωνίζεται από θεολογικές διαφωνίες και αιρέσεις. Ο Βασίλειος, απογοητευμένος θα ασπαστεί το μοναχικό βίο. Σ’ ένα ήρεμο τόπο, προσεύχεται, μελετά, καλλιεργεί τη γη. Μα σε λίγο καιρό επιστρέφει στην Καισάρεια ως κληρικός. Διάκονος αρχικά και αργότερα επίσκοπος.
Κείμενο 2: Ένα επίκαιρο κοινωνικό έργο
Εκεί γίνεται ολοφάνερο, πως ενώ ζούσε μακριά απ’ το κόσμο, στην ουσία είναι πολύ κοντά στο λαό. Και ξεκινά ένα τεράστιο κοινωνικό έργο που 8α μείνει στην ιστορία γνωστό ως Βασιλειάδα. Οργανώνει σχολεία και νοσοκομεία, φροντίζει και στηρίζει τους φτωχούς υλικά και ηθικά και τους υπερασπίζεται ακόμα και αν είναι να τα βάλει με πλούσιους και ισχυρούς. Πιστεύει στην απόλυτη ισότητα όλων των ανθρώπων. Θεωρεί την παιδεία και την υγεία υπέρτατα αγαθά. Γράφει γι’ αυτά με τρόπο αριστουργηματικό, αλλά και αγωνίζεται να τα προσφέρει στο λαό, μέχρι το τέλος της ζωής του, την 1 η Ιανουάριου του 379 μΧ Ο φτωχός λαός της Καισάρειας αναγνώρισε στο πρόσωπό του τον εκφραστή και τον αγωνιστή του ονείρου για μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία. Τον εκτίμησε και τον αγάπησε τόσο, ώστε τον χαρακτήρισε Μέγα.